نقش تعدیل گری تفکر استراتژیک در رابطه ی میان هوش سازمانی با فراموشی و چابکی سازمانی در کارکنان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

Abstract

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین نقش تعدیل گری تفکر استراتژیک در رابطه‌ی میان هوش سازمانی با فراموشی و چابکی سازمانی بوده است. روش تحقیق: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه، کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری بوده که تعداد آن‌ها بالغ بر 160 نفر بوده است. که برای تعیین حجم نمونه براساس جدول گرجسی- مورگان 113 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل 4 پرسشنامه تفکر استراتژیک، هوش سازمانی، فراموشی سازمانی و چابکی سازمانی بوده است. که روایی و پایایی ابزار مورد تأیید قرار گرفت. یافته ها: تحلیل رگرسیون و بررسی ضرایب همبستگی بین نشان داد که نمره‌های انحرافی هوش سازمانی و نمره‌های انحرافی متغیر تفکر استراتژیک با فراموشی سازمانی رابطه معکوس معنی دار و با چابکی سازمانی رابطه مستقیم معنی دار دارند. تعدیل گر بودن متغیر تفکر استراتژیک در رابطه‌ی میان متغیر هوش سازمانی بر چابکی سازمانی اثبات می‌شود. نتایج: یافته‌ها نشان داد که نمره‌های انحرافی هوش سازمانی و نمره‌های انحرافی متغیر تفکر استراتژیک با فراموشی سازمانی رابطه معکوس معنی دار و با چابکی سازمانی رابطه مستقیم معنی دار دارند.