نقش میانجی تصمیم‌گیری اثربخش در تأثیر توانمندسازهای فردی و سازمانی بر ارتقای بهره‌وری سازمانی

Abstract

تصمیم‌گیری اثربخش نقشی بسیار تعیین‌کننده‌ در ارتقای بهره‌وری سازمانی دارد. دست‌یابی به این هدف به وجود پیش‌نیازها و توانمندسازهایی مساعد نیاز دارد. از این رو در این مقاله نقش عوامل تسهیل‌گر فردی و سازمانی اثربخشی تصمیم‌گیری فرماندهان نظامی -که در نهایت می‌تواند به ارتقای بهره‌وری سازمانی کمک کند- شناسایی و رتبه‌بندی می‌شود. پژوهش، از نگاه هدف، کاربردی، از نگاه نوع داده‌ها کمّی و از نظر چگونگی گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی است. جامعة آماری این پژوهش را مدیران و فرماندهان سطوح میانی و عالی ستاد فرماندهی نهاجا تشکیل می‌دهد. برای نمونه‌گیری نیز از روش طبقه‌ای نسبی استفاده شده است. برای اعتبارسنجی شاخص‌ها و مؤلفه‌های هر یک از متغیرها از تحلیل عاملی تأییدی و برای بررسی روابط بین متغیرها از الگوسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. بر این اساس، نقش میانجی اثربخشی تصمیم‌گیری فرماندهان نظامی در تأثیر توانمندسازهای فردی و سازمانی بر بهره‌وری یگان‌های تابع نهاجا معنادار و مهم بوده است. ارتقای شایستگی‌های فردی فرماندهان نظامی و بهبود وضعیت موجود عوامل سازمانی شایسته‌سالاری، منابع و تجهیزات، ساختار و فرایندها و راهبردها و برنامه‌های یگان‌های تابع نهاجا می‌تواند زمینة ارتقای اثربخشی تصمیم‌گیری فرماندهان را فراهم سازد و در این صورت ارتقای بهره‌وری سازمانی امکان‌پذیر خواهد بود. بر این مبنا پیشنهادهایی نیز برای مدیران و پژوهشگران مطرح شده است.