چارچوبی کاربردی برای تحلیل خوشه های رانندگان وسایل نقلیه ی موتوری با رویکرد مدیریت ارتباط با شهروند

Abstract

مدیریت ارتباط با شهروند، با الهام گرفتن از مدیریت ارتباط با مشتری در بخش خصوصی، وارد ادبیات مدیریت دولتی جدید شده است؛ این نوع مدیریت سعی می کند با در نظر گرفتن شهروندان به عنوان مشتریان سازمان های بخش عمومی، فعالیت های آنان (سازمان های بخش عمومی) را ارتقا بخشد. پلیس راهنمایی و رانندگی یکی از سازمان-هایی است که در صورت ارتقای عملکرد، در افزایش رضایت سطح عمومی جامعه از خدمات دولت نقش مهمی دارد. وضعیت ناگوار تصادف ها در ایران و کشورهای در حال توسعه -چه به لحاظ تعداد و چه به لحاظ شدت- توجه ویژه ای برای تدوین راه کارهای کاهش تصادف ها می طلبد؛ این موضوع، مسئولیت پلیس راهنمایی و رانندگی را بسیار زیاد می کند. در این مقاله با نگاه به رابطه ی شهروندان و پلیس به عنوان یک مبادله ی اجتماعی، چارچوبی برای بخش بندی رانندگان وسایل نقلیه ی موتوری، با مرور ادبیات و مطالعات اسناد مربوط به پلیس راهنمایی و رانندگی ارائه شده است. شاخص های مورد استفاده در ساخت چارچوب پیشنهادی، تعداد و هزینه ی تصادف هاست؛ و پس از تحلیل، راهبرد های لازم در ارتباط با هر خوشه اتخاذ می شود.