آموزش منابع انسانی پلیس و تأثیر آن در کیفیت زندگی کاری و عملکرد کارکنان (نمونه‌پژوهی:کارکنان سازمان وظیفة عمومی شهر تهران)

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش بر کیفیت زندگی کاری و عملکرد در میان کارکنان سازمان وظیفة عمومی شهر تهران اجرا شده است. به همین منظور هدف جامعة آماری را (همة کارکنان سازمان وظیفة عمومی ناجا در شهر تهران) که حدود 2300 نفر بودند به سه گروه کارکنان خدماتی، کارکنان اداری و کارکنان کادری تقسیم کردیم؛ از این میان، نهصد نفر از کارکنان، که به صورت تصادفی ساده از روی فهرست اسامی کارکنان‌ سازمان انتخاب شده بودند، به پرسش‌نامه‌های تحقیق پاسخ دادند. روش پژوهش همبستگی است و پرسش‌نامه‌های استفاده‌شده در پژوهش شامل پرسش‌نامة کیفیت زندگی کاری (با 27 سؤال) ــ‌که بر اساس مؤلفه‌های کیفیت زندگی کاری «‌کاسیو مرت‌ون» طراحی شده است‌ــ و پرسش‌نامة شیوة آموزش (با نوزده سؤال) و پرسش‌نامة ارزیابی عملکرد کارکنان (با دوازده سؤال) بوده است. در این پژوهش، به منظور تجزیة تحلیل داده‌ها و تعیین رابطة بین سه متغیر مورد بررسی از آزمون همبستگی و به منظور بررسی داشتن یا نداشتن تفاوت معنی‌دار از تحلیل واریانس استفاده شده است. این پژوهش نشان می‌دهد که «دو متغیر کیفیت زندگی کاری و عملکرد کارکنان دارای رابطه‌ای معنی‌دار در سطح 014/0 با آموزش کارکنان هستند. ثانیاً متغیر کیفیت زندگی کاری دارای بالاترین تأثیر رگرسیونی و همبستگی است؛ همچنین از مهم‌ترین نتایج این پژوهش به دست آمدن رابطة معکوس میان سطح تحصیلات کارکنان سازمان و میزان تمایل آنان به آموزش درون سازمانی است».