تحلیلی بر توسعة ساختار سازمانی و نقش آن در ارتقای بهره‌وری کارکنان ناجا از دیدگاه فرماندهان و مدیران (نمونه پژوهی: فرماندهی انتظامی استان مازندران)

Abstract

در این پژوهش به بررسی نقش توسعة ساختار سازمانی بر بهره‌وری کارکنان ناجا از دیدگاه فرماندهان و مدیران می‌پردازیم. تحقیق، از نظر هدف، از نوع کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها توصیفی و از نوع پیمایشی است. این تحقیق، به لحاظ بررسی رابطة بین دو متغیر، تحقیق همبستگی نیز خوانده می‌شود. جامعة آماری شامل فرماندهان و مدیران ستادی و پلیس‌های تخصصی فرماندهی انتظامی استان مازندران و شهرستان‌های آن استان است. بر اساس فرمول کوکران، 214 نفر به صورت نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به مثابه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامة استاندارد ساختار سازمانی (1998) و پرسش‌نامة استاندارد بهره‌وری است. پایایی سؤالات با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب 0.97 و 0.83 سنجیده و تأیید شد. برای بیان توصیفی و تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آمار توصیفی و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون ضریب همبستگی رگرسـیون با نرم‌افزار اس.پی.اس.اس. استفاده شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که بین ساختار سازمانی و بهره‌وری کارکنان رابطة معنادار وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین مؤلفه‌های ساختار سازمانی و بهره‌وری کارکنان رابطة معنادار وجود دارد که در این میان، بُعد رسمیت و بُعد پیچیدگی به ترتیب بیشترین و کمترین ضریب همبستگی را داشته‌اند. یعنی هر چه ساختار بیشتر متمرکز باشد، بهره‌وری آن کمتر است و هرچه ساختار از رسمیت بیشتری برخوردار باشد، بهره‌وری کمتری دارد و هرچه ساختار پیچیده‌تر باشد بهره‌وری کمتر است.