تأثیر قابلیت سازمان بر عملکرد با نقش میانجی مزیت رقابتی در شرکت سهامی بیمه ایران‌شهر تهران

Abstract

در قرن حاضر سازمان‌ها در یک وضعیت رقابتی که متأثر از عواملی نظیر جهانی‌شدن، توسعه فناوری و خلق تکنولوژی‌های جدید است؛ قرارگرفته‌اند. در همه جای دنیا مدیران به دنبال ارتقاء و بهبود عملکرد سازمان‌های خویش هستند. بنابراین آن‌ها باید برای بقا و پیشرفت سازمان به دنبال منابع و اشکال رقابتی جدید باشند. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر قابلیت‌های سازمان ازجمله؛ قابلیت پویا، قابلیت نوآوری، قابلیت پژوهش، توسعه و قابلیت خدمات بر عملکرد سازمان با توجه به نقش میانجی مزیت رقابتی صورت گرفته است. نوع پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان شرکت سهامی بیمه ایران استان تهران است. در این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران، 322 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعیین گردید و ابزار گردآوری اطلاعات نیز، پرسش‌نامه می‌باشد. برای آزمون فرضیات از مدل معادلات ساختاری استفاده‌شده است. نتایج پژوهش حاکی از تأثیر معنادار قابلیت‌های سازمان بر مزیت رقابتی و تأثیر معنادار مزیت رقابتی بر عملکرد و همچنین تأثیر معنادار قابلیت‌های سازمان بر عملکرد سازمان با توجه به نقش میانجی مزیت رقابتی در شرکت سهامی بیمه ایران استان تهران است.