تأثیر عوامل سازمانی بر اثربخشی سازمانی با میانجی‌گری مدیریت دانش در کلانتری‌های غرب و شرق استان تهران

Abstract

مؤلفه‌های درونی سازمان یکی از منابع مهم و ضروری برای موفقیت سازمان در نظر گرفته می‌شوند. نیروی انتظامی سازمانی است که به خاطر نوع فعالیت خود بر جامعه تأثیر زیادی میگذارد؛ از این رو بررسی عوامل سازمانی این نهاد بسیار مهم است و در اثربخشی این سازمان تأثیر زیادی دارد. هدف این پژوهش تأثیر عوامل سازمانی بر اثربخشی سازمانی با در نظر گرفتن نقش مدیریت دانش است. در این پژوهش متغیرهای مشارکت کارکنان، کار گروهی و ساختار سازمانی به عنوان مهم‌ترین مؤلفههای سازمانی در نظر گرفته شده است؛ بر این اساس روش پژوهش توصیقی _ همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان کلانتری‌های شهرهای اسلامشهر، ورامین و قرچک بوده است که از بین آنها به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی 240 نفر انتخاب شدند. به منظور سنجش اثربخشی این پژوهش ازپرسش‌نامه فریدمن و یاربراق (1985: 67-68)، پرسش‌نامه ایوانسویچ و ماتیسون (1989) برای سنجش مشارکت کارمندان، پرسش‌نامه رابینز (1995: 235) برای سنجش کار گروهی، پرسش‌نامه شرمربون (1994)، برای سنجش ساختار سازمانی و از پرسش‌نامه گلد، مالهوترا و سگارس (2001) برای سنجش مدیریت دانش استفاده شده است. پایایی متغیرها با آلفای کرونباخ و روایی محتوایی و سازه آن به ترتیب با استفاده از نظر اساتید متخصص و تحلیل عامل تأییدی سنجیده شده است. داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان میدهد که مؤلفههای سازمانی در بین کارکنان تأثیر مثبت و معناداری بر مدیریت دانش داشته است. مدیریت دانش نیز بین مؤلفههای سازمانی و اثربخشی نقش میانجی بازی میکند.