تأثیر سرمایه روان‌شناختی بر عملکرد شغلی با توجه به نقش واسطه‌ای فرسودگی هیجانی

Abstract

سرمایه روانشناختی از متغیرهای برآمده از روانشناسی مثبتنگر است و ظرفیت نهفتة زیادی برای بررسی و مطالعه در محیطهای کاری ایران دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه سرمایه روانشناختی با عملکرد شغلی با توجه به نقش فرسودگی هیجانی اجرا شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان شرکت برق منطقهای در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آنها دویست و شانزده نفر به شیوه‌ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه سرمایه روانشناختی (ناگیوئن و همکاران، 2012)، پرسش‌نامه فرسودگی هیجانی (مولکی و همکاران، 2006) و پرسش‌نامه عملکرد شغلی (ناگیوئن و همکاران، 2012) بودند. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادله ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که فرسودگی هیجانی با خودکارآمدی (01/0>p)، خوشبینی (05/0>p) و امیدواری (01/0>p) دارای رابطه منفی و معنادار و عملکرد شغلی با هر چهار مؤلفه سرمایه روانشناختی دارای رابطه مثبت و معنادار است (01/0>p). هم‌چنین نتایج الگوسازی معادله ساختاری نشان داد که از چهار مؤلفه سرمایه روانشناختی، خودکارآمدی (05/0>p)، امیدواری (01/0>p) و تابآوری (01/0>p) هم بهطور مستقیم و هم بهطور غیرمستقیم (از طریق فرسودگی هیجانی) با عملکرد شغلی دارای رابطه معنادار هستند. در مجموع نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که فرسودگی هیجانی متغیر واسطهای پارهای در رابطه بین خودکارآمدی، -امیدواری و تابآوری و عملکرد شغلی هستند. هم‌چنین این نتایج نشان میدهند که سرمایه روانشناختی از طریق کاهش سطح فرسودگی هیجانی موجب افزایش سطح عملکرد میشود