مدیریت بر حافظه های سازمانی و بانکهای اطلاعاتی

Abstract

امروزه سازمان های پیشرو و پیشتاز برای بهبود عملکردشان، در حال گذار از دوران ذخیره سازی دانش فردی کارکنان به سوی دوران نگهداری دانش برای منافع سازمانی هستند، زیرا سازمان ها به دانش تولید شده و موجود در سازمان به عنوان یک سرمایه اصلی مینگرند و سعی در جمع آوری و نگهداشت این دانش دارند. لذا بهره گیری از فناوری و ایجاد حافظه ای واحد بدون محدودیت فیزیکی و زمانی و نیز اجتناب از اشتباهات گذشته تنها از طریق مدیریت، محقق می شود و سازمانهای دانشگر نیز بر این پایه شکل می گیرند. به طور کلی حافظه سازمانی، تنها وسیله و ابزار جمع آوری و نگهداری دانش نیست بلکه وسیله ای برای به اشتراک گذاشتن دانش نیز محسوب می شود. حال در این مقاله ضمن بیان ویژگی های حافظه سازمانی و ضرورت و لزوم توجه به الزامات آن در چرخه فعالیت پلیس آگاهی، توانمندسازی کارکنان و توسعه منابع کارآگاهی برمبنای دانش به مثابه اساسی ترین سرمایه سازمان و راه چاره ای برای ادامه حیات سازمان ها، مواجه نشدن آنها با مرحله افول و یا برون رفت از آن بررسی می شود.