پیوستگی مدیریت عملکرد با آموزش و بهسازی منابع انسانی: راهی به سوی اثربخشی برنامه های آموزش

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی وجود یا عدم وجود پیوند بین مدیریت عملکرد با آموزش و بهسازی منابع انسانی، چگونگی این پیوند، و نتایج آن برای اثربخشی آموزش در سازمان‌های دولتی با بهره گیری از رویکرد کیفی انجام شد. روش پژوهش مطالعه تک موردی بود. واحد تحلیل در این پژوهش، «سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی» بود. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی اسناد و مصاحبه نیمه ساخت یافته با 8 تن از کارشناسان و مسئولان حوزه آموزش و ارزیابی عملکرد به دست آمد. ملاک تعیین اندازه نمونه، «به اتمام رسیدن اطلاعات منابع مورد پرسش» بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تفسیری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که اگرچه پیوند مدیریت عملکرد با آموزش و بهسازی منابع انسانی در سازمان ها ضروری است و تبعیت از یک مدل در این راستا می تواند به اثربخشی آموزش ها کمک کند؛ با این حال در سازمان مورد مطالعه، نقشه یا مدل معینی برای برقراری این پیوند وجود نداشت که علت آن، یکسان پنداشتن نظام مدیریت عملکرد با ارزیابی عملکرد و غفلت از نقش محوری آن در شناسایی نیازهای آموزشی بود. در چنین شرایطی، اثربخشی آموزش ها اهمیت خود را از دست داده و سنجش آن نیز در سطح محدود انجام و با امتیاز پایین همراه می شود.