تدوین مولفه ها و نشانگرهای تدریس اثربخش جهت بکارگیری توسط استادان دانشگاه علوم انتظامی

Abstract

مهمترین و فنی ترین ابزار در اجرای برنامه های درسی مر تبط با دانشگاه علوم انتظامی، انجام تدریس اثربخش توسط استادان این دانشگاه می باشد. بر این اساس یکی از مهمترین و ضروری ترین رسالت های مسئولان دانشگاه های انتظامی و محققان حوزه تدریس در کشورمان، انجام پژوهش های کاربردی و اثربخش در این زمینه می باشد. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی از نوع اکتشافی بوده که با استفاده از مطالعات متعدد کتابخانه ای و مطالعه دقیق منابع علمی مرتبط با حوزه تدریس اثربخش در دانشگاه، به تدوین مولفه ها و نشانکرهای تدریس اثربخش، جهت بکارگیری توسط استادان دانشگاه علوم انتظامی در راستای تحقق اهداف و رسالتهای ناجا پرداخته شد. اهم یافته های پژوهش عبارتند از:1- به طور کلی مهمترین دیدگاه های ارائه شده توسط صاحب نظران و محققان حوزه تدریس در مورد مولفه ها و معیارهای تدریس اثربخش در دانشگاه عبارتند از: دیدگاه میلر(2003)، دیدگاه کناپر و کروپلی(2000)، دیدگاه پاتریک و اسمارت ( 1998)، دیدگاه برایت من و همکاران (1993)، دیدگاه ویلبرت مکیچی (1999)، دیدگاه رامزدن(2005)، دیدگاه روسن شین و فرست(1993)، دیدگاه اچسون و گال(2003)، دیدگاه فرنچ (French ,1998)، دیدگاه نیکول و هاریسون (2003).2- استادان دانشگاه علوم انتظامی برای اجرای یک تدریس اثربخش و با کیفیت جهت تحقق اهداف و رسالتهای دانشگاه علوم انتظامی، باید مولفه هایی نظیر طراحی تدریس، اجرای آموزش، مدیریت کلاس درس، روابط انسانی،ارزشیابی و ویژگی های شخصیتی مطلوب، را در فرایند تربیت و آموزش نیروی انسانی و دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی، به کار بگیرند 3- مهمترین مولفه های اخلاق تدریس از دیدگاه صاحب نظران جهت بکارگیری توسط استادان دانشگاه علوم انتظامی عبارتند از: مولفه کار آمدی آموزشی،مولفه کار آمدی در ارائه محتوا، مولفه کمک به رشد حرفه ای دانشجویان،مولفه احترام به همکاران، مولفه فضای بحث مناسب، مولفه احترام به کلاس، مولفه ارزشیابی مناسب و درست.