دینداری و سرمایه اجتماعی حامی امنیت اجتماعی

Abstract

امنیت قدمتی به وسعت تاریخ بشر دارد و سابقه آن همزمان با مفهوم اجتماع و جامعه مى باشد. مفهوم اصطلاحى امنیت در بعد عینى آن فقدان تهدید علیه ارزش هاى حاکم در کی جامعه و در بعد ذهنى آن که همان احساس امنیت است. احساس امنیت در امان بودن یا در امان حس کردن جان، مال، هویت و ارزش هاى خود از تهدید، صدمه، آسیب و نبود دغدغه تأمین نیازهاى معقول حال و آینده مى باشد. دینداری و سرمایه اجتماعی از منابع نامشهود فزونی امنیت اجتماعی هستند. دین وضع و تأسیس الهیست که مردم را به رستگاری هدایت می کند وشامل عقیده وعملی می باشد. همچنین سرمایه اجتماعى نیز افراد و گروهها را در دستیابى به منافع عمومى نظیر امنیت و عملکرد موثر نهادهاى حکومتى یارى مى رساند. در نتیجه برای دستیابی کشور به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه در سال 1404 پرداختن به مقوله امنیت اجتماعی از ضروریات است. لذا در این پژوهش به بررسی نقش دینداری بر امنیت اجتماعی درقالب الگویی مفهومی پرداخته شد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل دانشجویان موسسات غیر انتفاعی و غیر دولتی شهر سمنان می باشد. از این تعداد 334 نفر به عنوان نمونه آماری از روش طبقه ای انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. همچنین روایی و پایایی به میزان 86 / 0 برآورد شدکه در نتیجه ابزار مورد تأیید قرار گرفت. جهت بررسی میزان تأثیر مولفه تشکیل دهنده متغیرها بر یکدیگر و متغیرهای پنهان از تحلیل عاملی تأییدی و تکنیک معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان می دهد دینداری می تواند به طور مستقیم و غیر مستقیم با تأثیر بر سرمایه اجتماعی بر امنیت اجتماعی تأثیر مثبت داشته باشد.