نقش مدیریت انتظامی در کنترل پدیده بد حجابی مورد مطالعه منطقه دو تهران

Abstract

زمینه: داشتن پوشش مناسب به ویژه در مجامع عمومی یکی از دغدغه های جامعه اسلامی ایران است. مسئله افزایش بدحجابی در سال های اخیر باعث جریحه دار شدن عفت عمومی شده و نیروی انتظامی با طرح های مختلف به مبارزه با این پدیده و کنترل آن پرداخته است. هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر اقدامات ایجابی و سلبی نیروی انتظامی در برخورد با بدحجابی، به مطالعه نظریات علمی مرتبط با بحث حجاب و مدیریت انتظامی، سه سوال در زمینه میزان تاثیر مدیریت انتظامی ، اقدامات ایجابی و اقدامات سلبی ناجا درکنترل بدحجابی مطرح کرد. روش: این تحقیق کمی و به روش پیمایشی با ابزار پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. جامعه آماری تحقیق 84 نفر از کارکنان پلیس امنیت اخلاقی بود که در رابطه با اجرای طرح های عفاف وحجاب در تهران فعالیت داشتند که به صورت کل شمار مورد مطالعه قرار گرفت. برای برآورد اعتبار سؤالات پرسشنامه از اعتبار محتوایی و مراجعه به داوران و کارشناسان و برای بررسی پایائی از آلفای کرونباخ استفاده شد که آلفای اقدامات ایجابی 83% و اقدامات سلبی 79% شد. نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که از نظر پاسخگویان تأثیر اقدامات ایجابی نظیر آموزش همگانی، اطلاع رسانی ترغیب وتشویق،همکاری در برپائی نمایشگاه های مد ولباس، جلسات توجیهی بااصناف پوشاک واقداماتی مشابه در کنترل پدیده بد حجابی در منطقه دو تهران بیشتر از تاثیر اقدامات سلبی نظیر تذکر لسانی، توجیه، اخذ تعهد، دستگیری و معرفی به مرجع قضایی بود، بنابراین پیشنهاد اقدامات ایجابی برای کنترل بد حجابی ارائه شد.