درآمدی بر مقابله با تأمین مالی تروریسم در پرتو حقوق بی نالملل

Abstract

زمینه و هدف: کیی از را ههای مبارزه با پدیده تروریسم، مبارزه با تأمین مالیآن است. به این منظور کشورها خود به طور مستقیم یا از طریق سازمان ملل متحدمبادرت به تهیه اسناد و مقرراتی جهت مسدود نمودن را ههای تأمین مالی تروریسمنمود هاند. از حیث اهمیت و اعتبار شکلی و وصف الزام آور آ نها، قطعنام ههای شورایامنیت، ب هویژه قطعنامه 1373 مصوب 2001 ، در وهله اول اهمیت قرار دارند؛ در وهلهدوم، کنوانسیون بین المللی مبارزه با تأمین مالی تروریسم ) 1999 ( تدوین شده توسطسازمان ملل متحد است؛ سپس، توصی ههای ویژه هشتگانه و نیز برخی از توصی ههایمرتبط چه لگانه گروه اقدام مالی م یباشد. اگرچه توصی ههای گروه اقدام مالیبرخاف قطعنامه 1373 از پشتوانه ماده 25 منشور ملل متحد برخوردار نیستند، ولیاز نظر عملی واجد اهمیت بسیارند.روش: این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی به واکاوی چال شها و موانع در اسنادبی نالمللی برای مبارزه با تأمین مالی تروریسم خواهد پرداخت.یافت هها: ایجاد کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم و صدور قطعنام ههایمختلف ب هویژه قطعنامه 1373 شورای امنیت سازمان ملل نشان از اهمیت منهدمساختن منابع مالی تروریسم در نزد جامعه جهانی دارد. کنوانسیون تعهداتی را بردوش دول تها در عرصه روابط بین الملل ایجاد م یکند که خط مشی قوانین داخلیدر برخورد با جرایم تروریستی را تعیین م یکند. مفاد این اسناد ب هگون های تنظیمشده که هر یک مکمل و در مواردی تکرار دیگری است. ب هگون های که طبق ماده25 منشور ملل متحد، اجرای قطعنامه 1373 اجباری است و از طرف دیگر، طبقاین قطعنامه از کشورهای عضو ملل متحد خواسته شده تا به کنوانسیون مبارزه باتأمین مالی تروریسم ملحق شوند. همچنین ملاحظات عملی مربوط به حفظ رابطهکارگزاری با بان کهای خارجی نیز مستلزم اجرای توصی ههای گروه اقدام مالی است. نتیجه گیری: ب همنظور مبارزه کشورها با تأمین مالی تروریسم خود ب هطورمستقیم یا از طریق سازمان ملل متحد مبادرت به تهیه اسناد و مقرراتی جهتمسدود نمودن را ههای تأمین مالی تروریسم نمود هاند. ناکارآمدی قواعد و مقرراتموجود در منع دول تها از حمایت مالی تروریسم م یتواند ناشی از منتسب نشدناعمال تروریست ها به دول تهای حامی آ نها باشد. این فرضیه مبتنی بر این واقعیتاست که در طرح پی شنویس مواد کمیسیون حقوق بی نالملل 2001 ، حمایت مالی درآستان های نیست که بتواند معیار انتساب را محقق کند.