قطعنامه 1593 شورای امنیت در الزام دولت‌ها به همکاری با دیوان کیفری بین‌المللی

Abstract

زمینه و هدف: جامعه بین‌الملل تلاش کرده با تأسیس دیوان کیفری از بی کیفر ماندن عاملان جنایات بین‌المللی جلوگیری شود. دخالت دیوان کیفری در وضعیت دارفور پس از ارجاع آن از سوی شورای امنیت نیز حاکی از این مطلب است. روش تحقیق: این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام شده است. یافته‌ها: قطعنامه 1593 شورای امنیت وضعیت دارفور را به دادستان کیفری ارجاع داده و دولت‌های مخاطب قطعنامه را ملزم کرده با دیوان کیفری در دستگیری عوامل جنایات دارفور همکاری نمایند. لیکن یکی از مشکلات فرا روی دیوان، وضعیت مصونیت عمرالبشیر رئیس‌جمهور در حال خدمت سودان و مسئله همکاری دولت‌ها در دستگیری و تحویل وی به دیوان به موجب الزامات ناشی از قطعنامه مذکور است. این قطعنامه درعین‌حال که به صراحت به نفی مصونیت عمرالبشیر نپرداخته، ولی در کنار دیگر آموزه‌های حقوق بین‌الملل و همین طور مفاد اساس‌نامه می‌توان علی‌رغم برخی مخالفت‌ها، آن را نافی مصونیت عمرالبشیر و مستند همکاری دولت‌ها در دستگیری و تحویل وی به دیوان کیفری تلقی کرد. نتیجه‌گیری: با توجه به ارجاع تعقیب کیفری عمرالبشیر از سوی شورای امنیت سازمان ملل و مقررات ماده 27 اساس‌نامه دیوان، دولت سودان و سایر دولت‌های عضو و غیر عضو اساس‌نامه مکلف به همکاری با دیوان کیفری بین‌المللی می‌باشند.