ارزیابی موقعیت های ترافیکی بحرانی و خطرناک و عوامل کاهش ایمنی عابران پیاده در تقاطع شهری

Abstract

در تقاطع‌های بدون چراغ شهری، عابران به میزان نسبتاً زیادی با وسایل نقلیه برهم‌کنش دارند. استفاده از شاخص‌های تداخلی مانند زمان تا تصادف از راه‌های مطالعۀ این برهم‌کنش‌ها است. در این پژوهش، متغیرهای مختلفی که می‌توانند ایمنی عابران پیاده را بر اساس شاخص زمان تا تصادف در تقاطع بدون چراغ تحت‌تأثیر قرار دهند، شناسایی می‌شود. تقاطع موردبررسی، تقاطع خیابان‌های وصال شیرازی و بزرگمهر در تهران است. پس از انجام تحلیل‌ها، با استفاده از مدل‌سازی رگرسیون خطی مشخص شد که مهم‌ترین متغیرهایی که در شاخص زمان تا تصادف تأثیرگذار هستند، عبارتند از: جهت حرکت عابر پیاده با ضریب 03/0-، توقف غیرمعمول عابر پیاده با ضریب 09/0 و سرعت وسیلۀ نقلیه با ضریب 01/0-. در درصد قابلیت اعتماد 90 درصد نیز متغیر مستقیم‌بودن حرکت وسیلۀ نقلیه با ضریب 02/0 به مدل اضافه شد. همچنین بررسی تأثیر نوع وسیلۀ نقلیه و نوع حرکت آن‌ها در تداخل‌های خطرناک و بحرانی نشان داد که نوع حرکت تأثیری ندارد؛ اما نوع وسیله از حیث تاکسی‌بودن تأثیرگذار است. آن‌ها به‌ترتیب 11 و 12 درصد کمتر از سایر وسایل نقلیه، تداخل خطرناک و تداخل خطرناک و بحرانی (به‌صورت هم‌زمان) ایجاد می‌کنند.