پیش بینی خواب آلودگی رانندگان بر اساس فرسودگی شغلی، کیفیت خواب و راهبردهای مقابله ای

Abstract

زمینه و هدف: رانندگی، یکی از فعالیت­های مهم و ضروری در زندگی اغلب افراد جامعه محسوب می­شود. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی خواب­آلودگی رانندگان بین‌شهری بر اساس راهبردهای مقابله­ای، کیفیت خواب و فرسودگی شغلی انجام شده است. روش: طرح پژوهش حاضر، هم‌بستگی بود و جامعۀ آماری آن را کلیۀ رانندگان تاکسی بین‌شهری شهر شیراز تشکیل دادند که 300 نفر از آن‌ها به روش نمونه­گیرى در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده­ها با استفاده از پرسش‌نامۀ خواب­آلودگی اپوورث (1990)، پرسش‌نامۀ­ کیفیت خواب بایسی (1989)، پرسش‌نامۀ راهبردهای مقابله­ای لازاروس و فولکمن (1993)، و پرسش‌نامۀ فرسودگی شغلی مسلش (1981) صورت گرفت. داده­ها به کمک ضریب هم‌بستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره موردتجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی، کیفیت خواب و راهبردهای مقابله­ای قادر به پیش­بینی خواب­آلودگی هستند و 36 درصد از تغییرات آن را تبیین می­کنند. پیشنهاد­ها: با توجه به نقش فرسودگی شغلی، کیفیت خواب و راهبردهای مقابله­ای در پیش­بینی خواب­آلودگی، پیشنهاد می­شود که برای ارتقای عملکرد رانندگان و کاهش حوادث جاده­ای، این متغیرها بیشتر موردتوجه قرار گیرد.