تحلیل ملاک‌های انتخاب تبعیدگاه برای تبعیدیان دوره پهلوی اول

Abstract

دوره پهلوی اول در مقایسه با دوره‏های قبل از خود ازنظر تعداد جمعیت تبعیدی‌ها شاخص است و عمده این افراد هم مخالفان سیاست‌های اصلاحی رضاشاه بودند. برای افراد در گوشه گوشه کشور تبعیدگاه‌هایی در نظر گرفته می‌شد. هدف این مقاله بررسی ملاک‌های انتخاب تبعیدگاه برای تبعیدیان در دوره پهلوی اول است. روش مورداستفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و از اسناد آرشیوی و منابع اصلی بهره گرفته‌شده است. سؤال این پژوهش این است که آیا ارتباط معناداری بین اقلیم و دسترسی به تبعیدگاه و شغل، عقاید و نوع فعالیت سیاسی و اجتماعی تبعیدی وجود داشت. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که تبعیدگاه‌ها ازنظر اقلیم و نوع بافت اجتماعی و فکری، نقطه مقابل اقلیم زندگی و فعالیت سیاسی- اجتماعی تبعیدی است. بدین لحاظ است که یک روحانی شیعه اهل یک منطقه گرمسیر و مخالف اتحاد البسه به یک منطقه سردسیر و سنی نشین تبعیدشده است. این امر قاعده‌ای در دوره رضاشاه بود که مراعات می‌گردید و یافته‌های این مقاله هم آن‏ها را تائید می‌کند.