قاچاق سوخت و راه‌کارهای صیانتی برای حفظ منابع انسانی سازمان‌های دخیل

Abstract

زمینه و هدف: کشور جمهورى اسلامى ایران از گذشته تاکنون با معضل قاچاق و به‌ویژه پدیدة شوم و نابهنجار قاچاق سوخت، روبه‌رو بوده است. متأسفانه باوجود دغدغه‌های فراوان قانون‌گذار، درزمینة مبارزه با قاچاق و مبارزه‌هایی که در راستاى مقابله با آن به‌عمل‌آمده، هزینة فراوانی در بخش اقتصادى و تبعات سنگینی در حوزة سیاسى و امنیتى داشته است. دامنة تأثیرهای قاچاق سوخت، فقط به عرصة اقتصاد محدود نمی‌شود، قاچاق سوخت، بستر صدمه‌زنی به‌سلامت اداری را نیز فراهم می‌کند. افزایش رشوه، سوءاستفاده از امکانات دولتی و ارائه خدمات و امکانات خاص در اختیار قاچاقچیان، افزایش فساد و تخلفات و نظایر اینها همگی از بیماری‌های ناشی از قاچاق سوخت است. نیروی انتظامی‌جمهوری اسلامی ایران، مطابق قانون، به‌عنوان یکى از عناصر اصلی‌ مقابله با معضل قاچاق سوخت و مهار آن در این مهم، دخیل است و عملکرد منابع انسانى در بدنة ناجا به‌عنوان مهم‌ترین عنصر، نقش عمده و اساسى را در مقابله با این پدیدة شوم ایفا می‌کند. از طرف دیگر صیانت از نیروی انسانی سازمان‌ها، یکی از هدف‌های کلیدی سازمان است و همواره قاچاق سوخت بر منابع انسانی سازمان‌ها و به‌ویژه سازمان‌های دخیل در امر مبارزه با قاچاق سوخت، پیامدها و اثرهای جدی و گاهی اوقات غیرقابل جبرانی می‌گذارد و اگر راه‌کارها و تدابیر مؤثری در صیانت منابع انسانی در حوزة قاچاق سوخت و تحقیقات علمی گسترده‌ای در این زمینه صورت نگیرد پیامدهای قاچاق سوخت، اثرهای جبران‌ناپذیری بر پیکرة منابع انسانی سازمان به بار می‌آورد و سبب افزایش تخلفات، افزایش فساد، عقب‌ماندگی و درنهایت افول سازمان خواهد شد. هدف در این مقاله بررسی پیامدهای قاچاق سوخت و راه‌کارهای صیانتی برای حفظ منابع انسانی سازمان است. روش‌شناسی: این پژوهش با روش کتابخانه‌ای و رجوع به اسناد و مدارک صورت گرفته است و در زمره تحقیقات کاربردی است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد با در اختیار داشتن بودجه و اعتبار کافى، برخوردارى از حمایت قضائى لازم، وجود مهارت‌های ارتباطی و ادراکى مدیران و کارکنان و به‌طور کلی پیاده‌سازی مدیریت‌دانش و استفاده از سرمایه‌های دانشی سازمان کارکنان از اثر بخشی بالاتری برخوردار خواهند بود.