ارائه الگوی تبیین ساختار تحلیلی مدیریت راهبردی در نیروی انتظامی براساس رویکرد توانمندی‌های پویا

Abstract

زمینه و هدف: با افزایش پیچیدگی و شدت جرائم، حصول به اثربخشی برای تأمین امنیت اجتماعی، مهم‌ترین چالش فرماندهان پلیس است که برای غلبه بر آن، نظریه‌ها و دیدگاه‌‍‌های مختلفی مطرح شده است. این مقاله رویکرد توانمندی‌های‌ پویا که یکی از نظریه‌های جدید مدیریت راهبردی است را به مدیریت راهبردی سازمان‌های پلیسی اتخاذ کرده است و بر مبنای آن یک الگوی مدیریت راهبردی توسعه و ارائه می‌کند. روش: این پژوهش براساس روش پژوهش کیفی و روش‌شناسی نظری برخاسته از داده‌ها به تبیین مفهوم راهبرد در سازمان‌های پلیسی و ارائه الگوی مدیریت راهبردی در سازمان‌‌های پلیسی می‌پردازد. سپس براساس نظرسنجی از خبرگان به بررسی اعتبار الگو پرداخته و براساس آن شواهدی برای پشتیبانی و تائید الگوی توسعه‌یافته، ارائه می‌کند. یافته‌ها: یک الگوی فرایندی برای مدیریت راهبردی سازمان‌های پلیسی، متشکل از شش مقوله‌ اصلی توسعه‌یافته است که عبارت‌اند از: «تعیین حوزه‌ها و حیطه فعالیت و ارکان جهت‌ساز»، «تعیین اهداف عملکردی سازمان در تأمین امنیت اجتماعی»، «متوازن‌سازی فعالیت‌‌های اکتشاف و بهره‌برداری»، «یکپارچه‌سازی مسیرهای سازمانی»، «فرایندها، منابع و توانمندی‌‌های سازمان‌‌های پلیسی» و «ارائه خدمات». نتیجه‌گیری: این الگو درک راهبردی از سازمان‌های پلیسی را ارتقا می‌دهد و این امکان را برای سازمان‌های پلیسی فراهم می‌کند که با تجزیه‌وتحلیل‌های خود وضعیت توانمندی‌های پویای سازمان را شناسایی ‌کنند. ویژگی این مطالعه، تبدیل‌کردن چارچوب مفهومی مدیریت راهبردی براساس رویکرد توانمندی‌های پویا به یک الگوی اجرایی و قابل پیاده‌سازی و از آن مهم‌تر قابل ارزیابی برای مدیریت راهبردی در سازمان‌های پلیسی بوده است.