ارزیابی الگوی توزیع فضایی و مکان یابی پارکینگ عمومی جدید

Abstract

مغایرت شدید بین رشد سریع وسایل نقلیۀ موتوری و کمبود مکان‌های پارکینگ و نیز پراکنش نامناسب آنها در شهر سمنان، تأثیر جدی بر کیفیت زندگی شهروندان و کارکرد جاده-های شهری گذاشته است. هدف این پژوهش، ارزیابی الگوی پراکنش پارکینگ‌های موجود و مکان‌یابی پارکینگ‌های عمومی جدید در این شهر است. گردآوری داده‌ها و اطلاعات موردنیاز عمدتاً با روشی کتابخانه‌ای (متن‌ها، اسناد، نقشه‌ها) صورت گرفته است. برای نیل به هدف پژوهش، از 8 شاخص پارکینگ‌های موجود، مراکز اداری، مراکز تجاری، اماکن گردشگری، مراکز درمانی، مراکز آموزشی، دسترسی به معابر درجۀ 2 اصلی و فرعی، تراکم نفر در هکتار استفاده شده است. هم‌چنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از سرانۀ استاندارد و نرم‌افزارهای Visual PROMETHEE، Super Decisions و ابزارهای تحلیلی موجود در Arc GIS بهره‌گیری شد. یافته‌ها و نتایج نشان داد که بین سرانۀ موجود پارکینگ (134/0) با سرانۀ استاندارد (3/1) اختلاف قابل توجهی وجود دارد. پارکینگ‌های عمومی موجود در شهر سمنان از لحاظ استاندارد در یک سطح قرار ندارند، به‌طوری‌که پارکینگ شهید رجایی با امتیاز 222/0 در بهترین وضعیت و پارکینگ تدین با امتیاز 397/0- در بدترین وضعیت قرار گرفت. به‌وسیلۀ تحلیل پرومتی 5 سطح بهینه، 5873/0 محاسبه شد که نشان می‌دهد به‌رغم این‌که چهار پارکینگ سعدی، پردیس، شهید رجایی و عمومی در وضعیت بهتری نسبت به سایر پارکینگ-ها هستند، از شرایط بهینه‌ای برخوردار نیستند. در نهایت برای احداث پارکینگ جدید اراضی به 5 طبقه از بسیار مناسب تا بسیار نامناسب دسته‌بندی شدند که در اراضی بسیار مناسب و مناسب، 6 مکان با مساحت تقریبی 16166 مترمربع که عمدتاً در زمین‌های بایر درون شهری واقع شده‌اند، با توجه به سطح بهینگی، برای احداث پارکینگ جدید پیشنهاد شد.