شبیه‌سازی عملکرد اتوبوس‌های تندروی شهری

Abstract

یکی از مهم‌ترین گونه‌های مدل‌سازی سامانه‌های حمل‌ونقل، تحلیل و طراحی حرکت اتوبوس‌های تندروی شهری در شرایط مختلف ترافیکی است. با توجه به این‌که برای مسافران سفرهای سریع درون‌شهری مدنظر است و ازسوی دیگر نیز سفرهای سریع همراه با کاهش ترافیک، مدنظر کارشناسان امر است، در نتیجه متخصصان باید به‌دنبال راه‌حلی باشند که هم‌زمان با ایجاد امکان سفرهای سریع و با قابلیت اطمینان بالا به کاهش ترافیک هم کمک کند. در این مطالعه، برای بررسی عملکرد سامانه اتوبوس‌های تندرو، سناریوهای مختلف اثرات اجرای سیستم اولویت‌دهی در تقاطع‌ها، سناریو امکان و اثرات تنظیم زمان‌بندی چراغ‌های راهنمایی و زمان‌بندی حرکت اتوبوس‌ها و سناریو استفاده از خطوط سریع‌السیر با شرایط توقف محدود با استفاده از شبیه‌سازی مورد بررسی قرار گرفت. استفاده از شبیه‌سازی ترافیکی برای تحلیل تصمیم‌گیری سامانه‌های حمل‌ونقل، به‌سرعت در حال توسعه است. نتایج بررسی سناریوهای پژوهش نشان می‌دهد که روش هماهنگ‌کردن چراغ‌های راهنمایی، عملکرد بهتری نسبت به سیستم اولویت‌دهی در تقاطع‌ها را دارد و ایجاد یک خط توقف محدود با تعداد محدودی مکان سبقت‌گرفتن، باعث بهبود قابل ملاحظه زمان سفر و قابلیت اطمینان در سیستم می‌شود. هم‌چنین این مطالعه نشان می‌دهد نتایج پیاده‌سازی روش‌های مختلف به‌شدت به شرایط خاص هر خط وابسته است. ارائه یک الگوی شبیه‌سازی چند سناریویی، برای زمان‌بندی چراغ‌های راهنمایی همراه با یک سیستم اولویت‌دهی و قابلیت تفکیک اتوبوس‌ها به‌صورت یک‌پارچه می‌تواند به حداقل‌کردن زمان توقف اتوبوس‌ها، زمان انتظار ایستگاه‌ها در سرفاصله‌های زمانی و افزایش مطلوبیت و قابلیت اطمینان سفر کمک کند.