بررسی رابطه بین توانمندسازی و تعهد سازمانی کارکنان ناجا

Abstract

چکیده هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با تعهدسازمانی در پرسنل ناجا می-باشد. برای تبیین مفهوم توانمندسازی،ترکیبی از الگوهای نظری میشرا واسپریتزر(1991) که توانمندسازی را در پنج بعد شامل احساس شایستگی، احساس خودمختاری،احساس موثر بودن،احساس معنی‌دار بودن واحساس اعتماد در نظر گرفته اند و برای سنجش مفهوم تعهد سازمانی از الگوی آلن و می یر(1998) استفاده که تعهد سازمانی را در ابعاد تعهد عاطفی، تعهد مستمر و تعهد هنجاری مشخص نموده است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده که در جامعه آماری ستاد فرماندهی ناجا به شیوه نمونه‌گیری طبقه ای نسبتی و تصادفی تعداد 317 پرسشنامه بین پرسنل در جامعه آماری توزیع شده است. که روایی اعتبار یا همان ابزار جمع آوری داده ها آن از طریق خبرگان و پایایی آن از طریق آلفای کرنباخ(0.84)محاسبه شده است. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان می دهد که بین ابعاد پنچ گانه توانمندسازی با تعهد سازمانی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. یافته ها همچنین مبین آن است که بین احساس شایستگی، خود مختاری، معنی داری، موثر بودن و اعتماد و تعهد سازمانی رابطه وجود دارد، لذا با عنایت به اینکه توانمند سازی پرسنل، یک استراتژی ارزشمند برای بهبود تعهد سازمانی کارکنان محسوب می شود، لازم است که مدیران و فرماندهان با دادن آزادی عمل، مدیریت موثر، ارتقاء انگیزش ، توان خود مدیریتی، آموزش های ضمن خدمت و.... در این مسیر گام بردارند.