تنوع گونه‌ای سوسک‌های شکارگر خانواده Carabidae در باغ‌های میوه و مزارع برنج استان مازندران

Abstract

چکیده<br /> با توجه به اهمیت سوسک‌های شکارگر خانواده Carabidaeدر کنترل بیولوژیک آفات، تنوع گونه‌ای این حشرات مفید در باغ‌های میوه و مزارع برنج استان مازندران طی سال‌های 95-1394 بررسی شد. بر اساس نتایج به­دست­آمده، 22 گونه سوسک شکارگر کارابیده متعلق به 16 جنس و 10 زیرخانواده از مناطق مختلف مازندران شناسایی شدند. بر اساس نمونه‌برداری‌های انجام شده، بالاترین تنوع گونه‌ای سوسک‌های شکارگر در مناطق آمل و قائم‌شهر و پائین‌ترین تنوع گونه‌ای در منطقه بابلسر، اما بالاترین فراوانی سوسک‌ها در مناطق قائم‌شهر و بهشهر و پائین‌ترین فراوانی در مناطق بابلسر و نور مشاهده گردید. از میان گونه‌های مورد بررسی، گونه <em>Harpalus griseus</em> (Panzer, 1797) دارای بیشترین و گونه‌های <em>Acinopus megacephalus</em> (Rossi, 1794)، <em>Bembidion menetriesi</em> Kolenati, 1845،Reitter, 1897 <em>Carabus roseni</em>،Quensel, 1806 <em>Chlaenius steveni</em> و <em>Calosoma</em> <em>maderae</em> <em>dsungaricum</em> Gebler, 1833 کمترین میزان پراکندگی را داشتند. بالاترین فراوانی مربوط به گونه‌های <em>H. griseus</em> و <em>Harpalus fuscicornis</em> (Menetries, 1832) و پائین‌ترین فراوانی مربوط به گونه‌های <br /> <em>A</em>. <em>megacephalus</em>، <em>B. menetriesi</em>، <em>C. steveni</em>، Tschitschherine, 1903 <em>Cicindela rhodoterena</em>، <br /> <em>C. maderae</em> <em>dsungaricum</em> وHampe, 1852 <em>Zabrus spectabilis</em> به­دست آمد. نتایج نشان داد که <em>H. griseus</em> و <br /> <em>H. fuscicornis</em> جزو گونه‌های غالب در اغلب مناطق مورد نمونه‌برداری بودند.