اثرات تعدیل کنندگی پودر سیر بر استرس اکسیداتیو ناشی از مسمومیت با سیانید دربرخی بافت‌های موش صحرایی

Abstract

مسمومیت مزمن با سیانید می‌تواند موجب ایجاد آسیب در بافت‌های مختلف گردد. در مطالعه حاضر اثرات مسمومیت مزمن با سیانید پتاسیم (KCN) بر برخی شاخص‌های وضعیت اکسیداتیو و همچنین اثرات تعدیل‌کنندگی پودر سیر مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی مداخله ای تعداد 24 سر موش صحرایی نر در 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه 1 به‌عنوان کنترل در نظر گرفته شد. گروه 2 آب آشامیدنی حاوی سیانید (mg/L KCN500) دریافت نمود. گروه 3 آب آشامیدنی حاوی KCN ( mg/L500) و جیره غذایی حاوی 5% پودر سیردریافت نمود. گروه 4 با رژیم غذایی حاوی 5% پودر سیر تغذیه شد. زمان انجام مطالعه تجربی 42 روز بود. سیانید باعث افزایش غلظت مالون دی آلدهید (MDA) در تمام بافت‌های مورد مطالعه گردید، البته این افزایش فقط در کلیه، قلب و مغز معنی‌دار بود. همچنین افزایش معنی‌دار میزان گروه‌های کربونیل پروتئین‌ها در بافت کبد و کلیه به دنبال مسمومیت با سیانید مشاهده گردید. مصرف سیر در گروه 3 به طور مؤثری باعث کاهش مقادیر MDA در بافت­های کبد و مغز گردید طوری که میزان این پارامترها اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نداشتند. علاوه بر این میزان گروههای کربونیل نیز درکبد وکلیه گروه 3 کاهش قابل توجهی داشت طوری‌که میزان این پارامترها اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نداشتند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که سیر دارای اثر تعدیل‌کننده بر آسیب اکسیداتیو ناشی از سیانید در موش صحرایی است و می‌تواند اثرات درمانی و پیشگیری‌کننده در مسمومیت با سیانید داشته باشد.