بررسی سینتیک آنزیمی پراکسیداز در ریشه گیاه کنگر ( Gundelia tournefortii)

Abstract

خصوصیات سینتیکی آنزیم پراکسیداز ریشه کنگر از نظر دمایی، pH و اثر بازدارنده ها بررسی شد. بیشترین فعالیت پراکسیدازی کنگر در pH 5/5 تا 5/6 بر حسب نوع سوبسترا متغیر می­باشد. فعالیت در غلظت ثابت H₂O₂ با افزایش غلظت هر کدام از سوبستراهای گایاکل، کتکول و پیروگالل افزایش یافته، طوری­که در غلظت 22 میلی­مولار گایاکل به بیشینه­ یعنی Unit/mg. protein 4/2 می­رسد. در غلظت ثابت گایاکل و غلظت‏های متغیر H₂O₂ بیشینه­ی فعالیت Unit/mg protein 2 به دست آمد و Km آن 4 میلی‏مولار تعیین شد. در40 میلی‏مولار فعالیت آن به 35% بیشینه­ می­رسد. بازدهی کاتالیتیکی پراکسیداز در غلظت ثابت گایاکل و در غلظت ثابت پراکسید هیدروژن به ترتیب mM^-1 5/0 و Unit/mg protein 5/0 محاسبه گردید، در حالیکه بازدهی کاتالیتیک پراکسیداز ریشه در حضور کتکول و پیروگالل به ترتیب 33/0 و 66/0 محاسبه گردید. پایداری آنزیم و بیشترین فعالیت پراکسیدازی در 40 درجه سانتی گراد حاصل شد و در گستره­ی دمایی 50 درجه و 60 درجه­ فعالیت آنزیمی با گذشت زمان کاهش یافت. سدیم سیانید در غلظت‏های کم اثر مهارکنندگی داشته و در غلظت‏های بالا فعالیت پراکسیداز را به صفر می­رساند در حالی که سدیم آزید برای مهار پراکسیداز به غلظت‏های بالاتری نیاز دارد. IC50 در حضور سدیم سیانید 008/0 میلی‏مولار و در حضور سدیم آزید 4/0 میلی‏مولار می‏باشد، یعنی IC50 در حضور سدیم آزید 312 برابر IC50 در حضور سدیم سیانید است. سیانید مهارکننده رقابتی پراکسیداز ریشه کنگر در حضور کتکول و پیروگالل و مهارکننده غیر رقابتی آنزیم در حضور گایاکل است.