تأثیر عصاره هیدروالکلی موسیر بر برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم پس از مصرف جنتامایسین در موش سوری

Abstract

برخی، مطالعات متابولیت‌های فعال اکسیژن را در سمیت ناشی از جنتامایسین دخیل می‎دانند. از سویی با توجه به خاصیت آنتی‎اکسیدانی سیر هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز عصاره موسیر (<em>Allium hirtifolium Boiss</em>) پس از مصرف جنتامایسین در موش سوری می‎باشد. این مطالعه تجربی بر روی 32 موش سوری به وزن 5±30 گرم که به 4 گروه 8 تایی، گروه 1 یا کنترل دریافت‎کننده آب مقطر (7/0 سی‎سی)، گروه 2: تحت تیمار با جنتامایسین با دوز mg/kg 80 جهت ایجاد آسیب کلیوی و کبدی و گروه‎های 3 و 4 به ترتیب درمان با عصاره موسیر با دوزهای mg/kg 40 و 80 به همراه جنتامایسین با دوز mg/kg80 انجام گردید. دوره آزمایش در همه گروه‎ها به مدت 10 روز بود. در پایان آزمایش، 24 ساعت پس از آخرین تزریق، فاکتورهای بیوشیمیایی اوره، کراتینین، اسید اوریک، آلکالن فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز به روش‌های آزمایشگاهی و آنزیمی متداول اندازه‎گیری شدند. تجویز توأم جنتامایسین با موسیر mg/kg 40 موجب کاهش معنی‌دار فعالیت آلکالن فسفاتاز (36/40±92) در مقایسه با گروه 2 (36/40±73/158) و گروه 1 (07/44±40/157) شده است (05/0>p). همچنین تجویز همزمان موسیر با جنتامایسین در گروه‎های‌ 3 (94/17±50/52) و 4 (42/17±29/42) موجب کاهش میزان اوره خون در مقایسه با گروه 2 (17/13±18/59) گردیده است (05/0<p). نتایج نشان داد که عصاره موسیر می‌تواند سبب کاهش فاکتورهای بیوشیمیایی منتج از مصرف جنتامایسین گردد.