بررسی ‌‌رابطه‌ پویایی رشد پول و تورم درایران: یک تحلیل اکونوفیزیک از رابطه مقداری پول

Abstract

در تحقیق حاضر، با ارائه روش موجک و تحلیل همدوسی به تبیین مجدد ارتباط میان رشد پول (پایه پولی و نقدینگی) و تورم در اقتصاد ایران پرداخته شد، بدین منظور با استفاده از داده‌‌های دردسترس فصلی (1396-1361) همدوسی متغیرهای مزبور در افق‌های زمانی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد، در بررسی ﺭﺍﺑﻄـه‌‌‌‌‌‌‌‌ﻱ ﺑﻴﻦ ﻧﻘﺪﻳﻨﮕﻲ ﻭ ﺗﻮﺭﻡ، ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎی پولی شکل‌گرفته بر اساس تغییرات نقدینگی ﻧﺘﻴﺠـﻪ‌ﻱ ﻗﺎﺑـﻞملاحظه‌ای ﺑﺮﺗﻮﺭﻡ نداشته است. اما رشد پایه پولی درمیان‌مدت و بلندمدت رابطه مستقیم با تورم داشته و بیشتر از متغیر نقدینگی نظریه مقداری پول را در ایران توجیه می‌کند، لذا بنظر می‌رسد ﺩر ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ تغییر عامل نقدینگی ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﻱ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻗﺘﺼـﺎﺩ ﺍﻳـﺮﺍﻥ ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎﺭ ﻧﻤﻲﺁﻳﺪ. اما نتایج در مورد پایه پولی نشان می‌دهد که در میان‌مدت و بلندمدت تاثیر قابل ملاحظه‌ای در سیاست‌های پولی و تورم خواهد داشت. به سخنی دیگر علیرغم اینکه مطالعه حاضر نشـان مـی‌دهد، در کوتاه‌مدت و میان‌مدت متغیرنقدینگی درونزا (عامل پس‌رو) است، اما بـر اسـاس اطلاعـات موجـود، نمی‌توان فرضیه برونزایـی پایه پولی در اقتصـاد ایـران را رد نمود، لذا در بلندمدت، برمبنای نظریه مقداری پول، عرضه پول ( بویژه پایه پولی) همچنان یک ابزار سیاسـتی قدرتمند دراختیـار بانک مرکزی ایران است. با توجه به قابلیت‌های ویژه روش موجک در بررسی همزمان علیت کوتاه‌مدت و بلندمدت بین سری‌های زمانی متغیرها، نمی‌توان در همه‌ی افق‌های زمانی تورم را پدیده پولی دانست.