اثر نرخ ارز و نااطمینانی نرخ ارز بر مصرف داخلی در ایران

Abstract

هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر نرخ ارز و نااطمینانی نرخ ارز بر مصرف داخلی در اقتصاد ایران برای دوره زمانی 1393-1367 به صورت فصلی است. بدین منظور، از مدل واریانس ناهمسانی شرطی خودرگرسیو تعمیم یافته یا همان گارچ (GARCH) برای اندازه ‌گیری نااطمینانی نرخ ارز و از رهیافت آزمون کرانه ‌ها در مدل خودرگرسیونی با وقفه ‌های توزیعی (ARDL) برای بررسی روابط بلندمدت و نیز الگوی تصحیح خطای برداری برای بررسی انحراف کوتاه ‌مدت متغیرها از مقادیر تعادلی خود استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تأثیر نرخ ارز بر مصرف مثبت و معنادار و اثر نااطمینانی نرخ ارز بر مصرف منفی و معنا ‌دار است. رابطه مثبت میان نرخ ارز و مصرف، موافق با نظریه گذر ارز می ‌باشد. رابطه منفی بین نااطمینانی نرخ ارز و مصرف موافق با نظریه جذب می ‌باشد. نتیجه این تحقیق، اتخاذ سیاست مناسب ارزی در جهت کاهش نااطمینانی نرخ ارز را به مسئولان پولی کشور پیشنهاد می ‌کند. همچنین با توجه به معنادار نبودن تاثیر مخارج دولت بر مصرف در کوتاه ‌مدت و معنادار بودن تاثیر مخارج دولت بر مصرف در میان ‌مدت و ‌بلندمدت پیشنهاد می ‌شود از نرخ کنترل شده رشد مخارج دولت در برنامه میان ‌مدت پیروی شود