تحلیل کارایی فنی واحدهای بیمه‌ای سازمان تأمین اجتماعی

Abstract

این پژوهش­ با هدف بررسی کارایی فنی واحدهای استانی بیمه تأمین اجتماعی طی سال‌های 1393-1391 به روش تحلیل پوششی داده‌ها صورت پذیرفته است. ابتدا برای تعیین نوع بازده نسبت به مقیاس واحدهای مورد بررسی آزمون‌های لازم با استفاده از نرم‌افزار GAMS انجام ‌شده و الگوی تحلیل پوششی داده‌ها با بازده ثابت نسبت به مقیاس به ‌عنوان مدل مناسب جهت اندازه‌گیری کارایی فنی واحدهای تحت بررسی انتخاب گردید. سپس به ‌منظور افزایش دقت تشخیص مدل در تفکیک واحدهای کارا از مدل ابرکارای اندرسون – پترسون جهت اندازه‌گیری کارایی فنی واحدهای کارا استفاده شد. همچنین در این پژوهش با معرفی دو شاخص جدید عمق و بعد برای شبکه پوشش بیمه تأمین اجتماعی در کشور، پویایی‌های همزمان این دو شاخص با کارایی فنی واحدها در دو بلوک واحدهای بزرگ و واحدهای کوچک مقایسه شده است. نتایج نشان می‌دهد که در سطح واحدهای بزرگ رشد کارایی فنی با رشد شاخص عمق شبکه بیمه‌ای همسو و با رشد شاخص بعد شبکه بیمه‌ای غیرهمسو بوده است. ضمناً در سطح واحدهای کوچک نتایج به‌ دست ‌آمده یک‌دست نبوده و آهنگ رشد کارایی فنی واحدها با رشد دو شاخص عمق و بعد شبکه بیمه‌ای در مناطق مختلف کشور متفاوت بوده است.