بررسی بقاء، رشد و وضعیت رنگیزه‌ای درشرایط تغییرات توام دی اکسید کربن و نور جلبک سبز Senedesmus obliquous

Abstract

هدف از این پژوهش، تاثیر توام نور و دی اکسید کربن بر روی جلبک سبز <em>Senedesmus obliquous</em> بوده است که معمولا در شالیزارها استان گلستان به وفور وجود دارد و در عین حال از نظر فیزیولوژیکی ناشناخته می‌باشد. در این تحقیق نمونه‌ی جلبکی <em>obliquous</em> <em>Senedesmus</em> از شالیزارهای استان گلستان شناسایی گردید. فلور جلبکی از پنج ایستگاه در شالیزارهای مورد مطالعه طی پاییز 1388 تا تابستان 1389 انتخاب شد. خاک‌های جمع آوری شده کشت گردیدند. بعد از تشکیل کلنی و جداسازی، جلبک سبز سندسموس خالص و در محیط کشت مایع BG-11 در شرایط نوری 2 میکرومول کوانتا بر مترمربع بر ثانیه، دمای 28 درجه سانتیگراد و pH 7 غنی سازی گردید. تیمارهای نوری شامل 2، 30، 60 و 100 میکرومول کوانتا بر مترمربع در ثانیه، تناوب‌های نوری 2، 4 و 6 ساعت تاریکی در شبانه روز، تیمارهای دی اکسید کربن عدم هوادهی، هوادهی و تلقیح دی اکسید کربن به میزان 3% بود. بقا، رشد، نرخ رشده ویژه، محتوای کلروفیل، بتا کاروتن، گزانتوفیل، آنالیز گردید. نتایج نشان داد که در این نمونه رشد در شدت 60 میکرومول کوانتا بر مترمربع در ثانیه به مراتب بالاتر بود. اعمال روشنایی مستقیم به صورت 24 ساعت، سبب افزایش معنی‌دار رشد نمونه ‌گردید. محتوای کلروفیل در دوره‌های طولانی‌تر تاریکی افزایش معنی‌دار پیدا کرد. در شرایط بهینه نوری، افزایش قابل توجه در مقدار کاروتنوییدها نشان دهنده‌ی سازگاری سیستم فتوسنتزی این گیاه با شرایط اعمال شده بود. در شرایط بهینه نوری و هوادهی تولید کاروتنوییدها در روزهای نخست پس از تلقیح افزایش یافت.