بررسی پتانسیل آللوپاتیک سه جنس دارویی از تیره خشخاش بر جوانه‌زنی بذر و فاکتورهای رشد علف هرز تاج خروس سفید (Amaranthus albus L.)

Abstract

گیاهان تیره خشخاش یا Papaveraceae دارای انواعی از آلکالوییدها بوده و تاکنون خواص دارویی گوناگونی از آنها گزارش شده است. این تحقیق به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتیک عصاره آبی شقایق (<em>Papaver chelidoniifolium</em>)، مامیران (<em>Chelidonium majus</em>) و رومریا (<em>Roemeria refracta</em>) بر جوانه‌زنی و رشد علف‌هرز تاج‌خروس سفید (<em>Amaranthus albus</em>) انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان انجام شد. پنج غلظت 0، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی عصاره آبی گیاهان تهیه شدند. جوانه‌زنی علف‌هرز به مدت ده روز شمارش و فاکتورهای رشد تعیین شدند. نتایج نشان داد که غلظت 100 درصد از عصاره سه گونه سبب کاهش جوانه‌زنی تاج خروس سفید می‌شود و غلظت‌های بالای عصاره، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه‌ها را به طور معنی‌داری کاهش می‌دهد. وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه‌ نیز در سطح 05/0>P به طور معنی‌داری کاهش یافت. در میان سه جنس مورد مطالعه، مامیران دارای بیشترین اثر کاهشی در جوانه‌زنی و سایر فاکتورهای رشد تاج خروس سفید بود.