بررسی قابلیت پیش‌بینی تولید کل و بخشی درالگوهای داده-ستانده؛ با تأکید بر بخش‌های بلوغ یافته

Abstract

<em>پ</em><em>یش‌بی</em><em>نی متغیرها یکی از وظایف اصلی و مهم علوم مختلف از جمله اقتصاد می­باشد. به لحاظ روش‌شناسی، مطالعات خارجی انجام شده، در خصوص پیش‌بینی تولید از الگو</em><em>ها</em><em>ی داده- ستانده تقاضامحور لئونتیف (</em><em>LDM</em><em>)<strong>[1]</strong> و عرضه‌محور گش (</em><em>GSM</em><em>)<strong>[2]</strong> استفاده می‌گردد. </em><em>در زمینه پیش‌بینی تولید بخش‌های اقتصادی، توجه به ماهیت بخش‌ها از منظر بلوغ</em><em>‌</em><em>یافته<strong>[3]</strong> و کمتر بلوغ‌یافته<strong>[4]</strong> حائز اهمیت است. </em><em>در این مقاله، </em><em>پیش­بینی تولید برای دو دوره زمانی محاسبه شده است. اول، پیش‌بینی تولید سال 1378 بر مبنای ساختار تولید سال 1367، که نمایانگر دوره پایان جنگ و شروع بازسازی در اقتصاد است و دوم،</em><em>پیش‌بینی</em><em> تولید سال 1383 بر مبنای ساختار تولید سال 1378، که دوره بعد از بازسازی در اقتصاد را متصور است. در ادامه، بر مبنای دو دوره زمانی مطرح شده، </em><em>خطای پیش‌بینی تولید کل و بخش‌های اقتصادی بویژه بخش‌های بلوغ‌یافته در الگوهای داده- ستانده با به‌کارگیری معیار میانگین قدرمطلق انحراف (</em><em>MAD</em><em>)<strong>[5]</strong> مورد سنجش قرار گرفته است</em><em>. یافته‌های مقاله حاکی از آن است که نخست، بر مبنای دو دوره زمانی مطرح شده، الگوی لئونتیف خطای پیش</em><em>‌</em><em>بینی کمتری را برای تولید کل ارائه می</em><em>‌</em><em>کند و از قابلیت</em><em> پیش</em><em>‌</em><em>بینی</em><em> بهتری نسبت به الگوی گش برخوردار است. دوم آنکه، در دوره پایان جنگ و شروع بازسازی، از بین بخش‌های کشاورزی، ساختمان و معدن، </em><em>الگوی گش فقط برای بخش معدن، خطای پیش‌بینی کمتری را نسبت به الگوی لئونتیف ارائه دارد؛ لذا در ایران تنها بخش معدن، بخش بلوغ‌یافته است و بخش‌های کشاورزی و ساختمان، بخش‌های کمتر بلوغ‌یافته</em><em> تلقی می‌شوند</em><em>.</em><br />