پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه پنجم بر مبنای جو سازمانی مدرسه و رضایت شغلی معلمان

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، پیشبینی پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر پایه<br />پنجم بر مبنای جو سازمانی و رضایت شغلی معلمان است. جامعه آماری این پژوهش<br />را معلّمان پایه پنجم مدارس دخترانه دولتی شهرستان کرمان تشکیل میدهد که تعداد<br />آنها صد و هفده نفر بودند و به دلیل تعداد کم حجم نمونه روش سرشماری بکار<br />گرفته شد. جو سازمانی مدارس از طریق پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت و<br />رضایت شغلی آنان از طریق پرسشنامه استیفن رابینز مورد سنجش قرار گرفت<br />میانگین معدل دانشآموزان هر معلّم به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی بکار رفته<br />است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSSاستفاده شده است، نتایج<br />تحلیلهای رگرسیون چند گانه حاکی از آن بود که رضایت شغلی از طریق دو متغیر<br />جو سازمانی )بیعلاقهگی، روحیه گروهی( قابل پیش بینی و بیشترین اثر مستقیم<br />معنادار بر رضایت شغلی را بیعلاقهگی دارد و پیشرفت تحصیلی از طریق رضایت<br />شغلی معلمان و چهار متغبر جو سازمانی )بیعلاقهگی، روحیه گروهی بین معلمان،<br />نفوذ و پویایی مدیر، مزاحمت( قابل پیشبینی میباشد. روحیه گروهی بین معلمان<br />بیشترین اثر مستقیم بر پیشرفت تحصیلی را دارد. از ترکیب دو معادله رگرسیون میتوان به این نتیجه رسید که روحیه گروهی و بیعلاقهگی )فقدان تعهد شغلی( علاوه<br />بر این که رابطه مستقیم با پیشرفت تحصیلی دارند از طریق متغیر رضایت شغلی هم<br />با پیشرفت تحصیلی ارتباط دارند و رضایت شغلی میتواند متغیر واسطه برای<br />پیشبینی پیشرفت تحصیلی از طریق ابعاد جو سازمانی )فقدان تعهد شغلی، روحیه<br />گروهی( باشد.