بررسی کاربرد قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقاءکیفیت برنامه درسی دانشگاهی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد قابلیتهای فناوری اطلاعات و<br />ارتباطات در ارتقاء کیفیت برنامه درسی دانشگاهی از دیدگاه متخصصین با<br />استفاده از الگوی کیفیت برنامه درسی فرانسیس کلاین 4طراحی و اجرا شده<br />است. این پژوهش به روش توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری<br />این تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان دکتری در رشتههای<br />برنامهریزی درسی و تکنولوژی آموزشی دانشگاههای تهران )شهید بهشتی،<br />علامه طباطبائی، تربیت مدرس، تربیت معلم، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد<br />اسلامی واحد علوم و تحقیقات( میباشد که از بین آنها تعداد پنجاه و چهار<br />نفر به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار پژوهش<br />پرسشنامه محقق ساختهی نه مولفهای بوده که شامل )هدف، محتوی،<br />فعالیتهای یادگیری، نقش معلم، مواد و منابع، گروهبندی، مکان، زمان،<br />سنجش( و چهل و دو گویه در مقیاس لیکرت میباشد که پس از تدوین، روایی آن مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز از طریق فرمول آلفای کرونباخ<br />0/960محاسبه گردید. جهت تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و<br />استنباطی )فراوانی، درصد، میانگین، آزمونهای خیدو، fفیشر وآزمون<br />تعقیبی دانکن( استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در هر نه<br />مولفه، میانگین پاسخهای شرکت کنندگان بیشتر از حد متوسط بوده و مولفه<br />اول با میانگین 4/1852و مولفه دوم با میانگین 3/6806به ترتیب دارای<br />بیشترین و کمترین کاربرد میباشند و نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد<br />که بین کاربرد قابلیتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در نه مولفه آزمون<br />شده اختلاف معناداری وجود دارد