تبیین فرسودگی تحصیلی بر اساس توانایی حل مساله با میانجی گری تاب آوری در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

Abstract

هدف این پژوهش تبیین فرسودگی تحصیلی براساس توانایی حل مسئله با میانجی گری تاب آوری در دختران دانش آموز پایه اول متوسطه دوره دوم شهر تهران بود. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دختران دانش آموز پایه اول متوسطه دوره دوم شهر تهران بود. 461 دانش آموز به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارتند از: پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران(2007)، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون(2003) و پرسشنامه توانایی حل مساله هپنر و پترسون(1982). نتایج بیانگر تاثیر مستقیم توانایی‌حل مساله و تاثیر غیر‌مستقیم آن با میانجی‌گری تاب‌آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی است. هم چنین تاب آوری با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معناداری را نشان داد. لذا پیشنهاد می‌گردد با توجه به تاثیر مثبت توانایی حل‌مساله و تاب‌آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی، با تشکیل کلاس‌های آموزشی برای والدین و فرزندان و معلمین توسط روانشناسان و مشاوران تحصیلی از افت تحصیلی دانش‌آموزان که نتیجه آن فرسودگی تحصیلی و ترک تحصیل است، جلوگیری شود.