نقش ویژگیهای شخصیتی در پیش بینی خودنظم ‏دهی، خودنظم دهی کوتاه مدت و خودنظم‏ دهی بلند مدت

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود-نظم‏دهی و ویژگی‏های شخصیتی بود. برای این منظور 500 دانش آموز پایه دوم مقطع متوسطه شهر گنبد کاووس که به صورت خوشه‏ای انتخاب شده بودند، پرسشنامه‏ خود-نظم‏دهی نوجوانی (مویلانن، 2007) و فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو را پر کردند. داده‏های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل رگرسیون انجام شده نشان داد ویژگی‏های وظیفه شناسی، باز بودن به تجربه و برونگرایی، 28 درصد واریانس خود-نظم‏دهی کلی (53/0 R=، 28 =، 94/31 F= ،000/0 p=)، ویژگی‏های مذکور و روان‏نژندی، 27 درصد واریانس خود-نظم‏دهی بلند مدت (52/0R=، 27 = ، 9/28= F ،000/0 p=) و توافق‏پذیری، باز بودن به تجربه و برونگرایی، 23درصد واریانس خود-نظم‏دهی کوتاه مدت (48/0R=، 23 = ، 25/24= F ،000/0 p=) را پیش‏بینی می‏کنند. نتایج حاکی از رابطه مثبت بین خودنظم دهی و ویژگی‏های شخصیتی است.