بررسی رابطه بین جو دانشگاه با خودکارآمدی دانشجویان (جوارتباطی، مشارکتی، دانشجو محوری، معنوی)

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین جوّ دانشگاه و ابعاد آن با خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش: شیوۀ گردآوری داده‌ها توصیفی- همبستگی است. جامعۀ آماری این پیمایش 13281 نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان است که با استفاده از روش نمونه‌‌گیری تصادفی و فرمول حجم نمونۀ کوکران، تعداد 373 نفر از آنها به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ استاندارد شده و محقق‌ساخته استفاده و سپس روایی محتوایی پرسشنامۀ محقق‌ساخته توسط کارشناسان مربوط تأیید و پایایی کل پرسشنامه نیز به روش آلفای کرونباخ 90/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده‌ها نیز از نرم‌افزار SPSS20 استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که در کلیت امر بین جو دانشگاه و خودکارآمدی دانشجویان و ابعاد آن (تلاش، خودتنظیمی و پشتکار) رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. همچنین در بررسی ارتباط بین مولفه‌های جو دانشگاه با خودکارآمدی دانشجویان نتایج حاکی از آن شد، بین هر یک از مولفه‌های جو دانشگاه (جو ارتباطی، جو مشارکتی، جو دانشجو محوری و جو معنوی) با خود کارآمدی دانشجویان رابطه برقرار است. لذا در بررسی ارتباط بین مولفه‌های جو و مولفه‌های خودکارآمدی به غیر از جو مشارکتی، دانشجو محوری و معنوی با مولفه پشتکار، در مابقی مولفه‌ها رابطه مستقیم و مثبت وجود داشت. نتیجه گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت جو ارتباطی، مشارکتی، دانشجو محوری و معنوی دانشگاه هرچقدر بالا باشد خودکارآمدی دانشجویان بالاتر خواهد رفت.