ارائه مدلی برای توسعه مثبت‌گرایی در مدیران گروه‌های آموزشی دانشگاه‌های کشور

Abstract

هدف این مطالعه ارائه مدلی برای توسعه مثبت‌گرایی در مدیران گروه‌های آموزشی دانشگاه‌های کشور بود. این پژوهش کاربردی از نوع آمیخته بود. جامعه پژوهش شامل مدیران گروه‌های آموزشی استان گیلان به تعداد 150 نفر بود که به روش تمام شماری همه آنها به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای شناسایی راهکارهای توسعه مثبت‌گرایی در مدیران گروه‌های آموزشی ادبیات داخلی و خارجی پژوهش مرور و 49 مولفه در قالب 8 بعد تنظیم و پرسشنامه‌ای برای آن ساخته شد که روایی همگرا و واگرای آن تایید و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ 92/0 بدست آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و معادلات ساختاری با کمک نرم‌افزار Smart PLS2 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که توسعه مثبت‌گرایی در مدیران گروه‌های آموزشی دارای 49 مولفه و 8 بعد شامل بخشش، امید، خوش‌بینی، کیفیت زندگی، انعطاف‌پذیری، تاب‌آوری، خودکارآمدی و شادی بود که به‌ترتیب با بارهای عاملی 83/0، 89/0، 66/0، 71/0، 80/0، 74/0، 78/0 و 75/0 بیشترین تاثیر را بر توسعه مثبت‌گرایی در مدیران گروه‌های آموزشی داشتند و مدل برازش مناسبی داشت.