بررسی رابطه بین ابعاد جهت‌گیری هدفی با خلاقیت در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین جهت‌گیری هدف و خلاقیت در دانشجویان انجام گرفت. بدین منظور 360 نفر از دانشجویان دانشگاه ازاد واحد شیراز به روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شدند.داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه جهت‌گیری هدفی الیوت و مک گریگورل (2002) و پرسشنامه خلاقیت عابدی( 2001 ) جمع آوری گردید و سپس با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیره و تحلیل واریانس، مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که بین ابعاد جهت‌گیری هدفی و خلاقیت رابطه معناداری وجود دارد.بدین صورت که خلاقیت توسط جهت‌گیری عملکردی –رویکردی و اجتنابی بصورت منفی پیش بینی میشود. در صورتی که جهت‌گیری تبحری بصورت مثبت قابلیت پیش بینی خلاقیت را دارد.دیگر نتایج نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر از نظر خلاقیت تفاوت معنادار وجود ندارد.همچنین بین دو گروه تنها از نظر جهت‌گیری عملکردی رویکردی تفاوت معنا دار وجود داشت بدین صورت که دختران نمرات بالاتری به دست اورده بودند.از نظر میزان خلاقیت نیز بین دانشکده‌های مورد مطالعه از نظر میزان خلاقیت تفاوت معنادار وجود ندشت. در نهایت کاربرد نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.