تعیین اثرات رهبری خدمتگزار بر یادگیری سازمانی با مطالعه نقش میانجی فراموشی سازمانی

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط علی رهبری خدمتگزار، یادگیری سازمانی و فراموشی سازمانی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج بود. در پژوهش حاضر، رهبری خدمتگذاربه عنوان متغیر مستقل، یادگیری سازمانی به عنوان متغیر وابسته و فراموشی سازمانی به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد سنندج بود که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده، 210 نفر به عنوان نمونه انتخاب و بررسی شدند. جهت بررسی مؤلفه‌های مربوط به متغیرهای مورد مطالعه و سنجش روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی و برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مؤلفه‌های مورد بررسی می‌توانند توصیف مناسبی از متغیرهای پژوهش داشته باشند. همچنین ابعاد رهبری خدمتگذار و یادگیری سازمانی به نسبت فراموشی سازمانی ارتباط و همبستگی بیشتری در سطح 05/0 نشان دادند. نهایتاً نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که رهبری خدمتگذار به‌صورت مستقیم و با واسطه یادگیری سازمانی بر فراموشی سازمانی کارکنان تأثیر می‌گذارد، که در این میان ضریب تاثیر‌گذاری دو مولفه توانمندی سازی و بینش رهبران بیشتر از سایر ابعاد بود.