بررسی رابطه بین هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده‌ها، جزء پژوهش‌های توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 1394-1393 به تعداد 1542 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، و مطابق با فرمول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم 310 نفر انتخاب شد ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی مربیان اسچانن – موران و وولفولک (2001) و پرسشنامه هوش معنوی هیلد برانت (2011)، بود که پایایی پرسشنامه خودکارآمدی معلمان 91/0 و پرسشنامه هوش معنوی 90/0 با روش آلفای کرونباخ تعیین شد. نتایج همبستگی نشان داد که وضعیت هوش معنوی معلمان و خودکارآمدی آنان بالاتر از سطح متوسط است. بین هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت و معنادار (327/0R=) مشاهده شد همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه‌های تفکر انتقادی وجودی و نیز تولید معنی شخصی قدرت پیش‌بینی خودکارآمدی معلمان را دارند.