نیاز سنجی آموزشی کشاورزان به مسائل مربوط به علوم خاک و زراعت در شهرستان اهواز

Abstract

با توجه به اینکه آموزش کشاورزی عاملی برای پذیرش فناوری‌های نوین و به ­کارگیری روش‌های علمی کشاورزی توسط تولیدکنندگان و بهره‌ برداران است، این تحقیق با هدف بررسی اطلاعات کشاورزان منطقه اهواز از مسائل مربوط به علوم خاک و زراعت جهت تعیین اولویت‌های آموزشی آنان انجام گرفت. جامعه‌ آماری تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 500 نفر تعیین شد که به­صورت میدانی توسط پرسشنامه‌ محقق ساخته با 42 سوال در 8 حیطه‌ آموزشی شامل: آموزش عمومی کشاورزی، زراعی، خاکی، آبی، کودی، تغذیه‌ گیاه، آموزش لوکس¹ اول و لوکس دوم به ترتیب شامل 10، 6، 4، 5، 4، 7، 3 و 3 گویه مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه بر اساس طیف 5 درجه‌ای لیکرت تنظیم گردید. از روش‌های توصیفی و آزمون آماری t گروه‌های مستقل برای مقایسه دیدگاه پاسخ‌دهندگان استفاده شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده‌های هر حیطه توسط آزمون تعقیبی LSD با کمک نرم افزار SPSSانجام گردید. نتایج نشان داد که بیشترین نیاز آموزشی کشاورزان در حیطه‌ آموزش مسائل آبی، جهت آشنایی با پارامترهای موثر در کیفیت آب آبیاری با میانگین 341/1±79/1 بوده و این نوع آموزش در اولویت اول قرار گرفت. همچنین یافته‌های تحقیق حاکی از کمترین نیاز آموزشی پاسخ دهندگان در حیطه‌ آموزش زراعی به منظور آگاهی از روش‌های مختلف خاک­ورزی با میانگین 756/0±38/4 بود که این مسئله در اولویت آخر آموزشی قرار گرفت و بر این اساس نیاز آموزشی کشاورزان منطقه توصیه گردید.