جهانی‌شدن و توسعه پایدار

Abstract

این مقاله به تبیین ظرفیت جهانی شدن برای تضمین توسعه پایدار می­پردازد. نویسنده ضمن بررسی دیدگاه­های بدبینانه در­باره تأثیرات سلبی جهانی شدن بر توسعه پایدار که این دو متغیر را به مثابه پارادایم­های رقیب و متقابل قلمداد می­کنند، در چارچوب رویکرد تحول­گرایانه معتقد است که جهانی­شدن و توسعه پایدار دو پارادایم مکمل و متعامل با یکدیگر هستند و جهانی شدن به عنوان "فرایند همپیوندی جهان بدون مرز" می­تواند در چارچوب پذیرفته شدۀ پایداری به گونه­ای مؤثر عمل کند و منجر به تأثیراتی ایجابی بر توسعه پایدار در عرصه­های عدالت اجتماعی، حفاظت محیط زیست و امنیت انسانی شود تا راه را برای تحقق "جهانی شدن پایدار" و "جهانی شدن موفقیت آمیز" هموار سازد. جهانی شدن در صورتی پایدار و موفقیت آمیز به شمار می­آید که توانایی نسل­های آینده را برای تأمین نیازهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی خود مورد مصالحه و سازش قرار ندهد بلکه در عوض باید اقتصادی دانش بنیان را رقم بزند و به ارتقای سطح آگاهی­های عمومی و تخصصی از طریق اهتمام ویژه به نقش عمده آموزش در دستور کار­های توسعه پایدار کمک کند. سپس مقاله به تجزیه و تحلیل چالش­ها و فرصت­های جهانی شدن برای توسعه پایدار می­پردازد و سرانجام راهکارهای ممکن برای دستیابی به جهانی شدن پایدار و موفقیت­آمیز را با تأکید بر رشد اقتصادی توأم با برابری و صلح اجتماعی، تعهد سازنده در قبال اقتصاد جهانی، رعایت مقررات زیست محیطی و تحقق نظام موفق آموزشی تبیین می­کند.