نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکریمی پتانلار, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorجعفری صمیمی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorلعل خضری, حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T10:37:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T10:37:34Z
dc.date.available1399-07-09T10:37:34Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T10:37:34Z
dc.date.issued2018-12-22en_US
dc.date.issued1397-10-01fa_IR
dc.date.submitted2017-09-29en_US
dc.date.submitted1396-07-07fa_IR
dc.identifier.citationکریمی پتانلار, سعید, جعفری صمیمی, احمد, لعل خضری, حمید. (1397). اثرات سیاست تحکیم مالی بر متغیرهای مهم اقتصاد کلان ایران با تأکید بر رشد تولید: رویکرد FAVAR. فصلنامه علمی پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی, 9(33), 15-40. doi: 10.30473/egdr.2018.4391fa_IR
dc.identifier.issn2228-5954
dc.identifier.issn2251-6891
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30473/egdr.2018.4391
dc.identifier.urihttp://egdr.journals.pnu.ac.ir/article_4391.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/385457
dc.description.abstractهدف پژوهش حاضر بررسی اثر سیاست تحکیم مالی مبتنی بر شوک‌های درآمدی و هزینه‌ای بر متغیرهای اقتصاد کلان کشور است. در این راستا با استفاده از روش اتورگرسیون برداری عامل افزوده (FAVAR) تأثیر شوک‌های درآمدی و شوک‌های هزینه‌ای دولت بر متغیرهای رشد تولید حقیقی، رشد سرمایه‌گذاری، رشد مصرف بخش خصوصی و تورم در بازه زمانی 1363:1-1394:4 مطالعه شده است.<br /> نتایج حاصل از الگوهای پژوهش حکایت از آن دارد که آثار ابزار سیاست تحکیم مالی بر متغیرهای اقتصاد کلان کشور متفاوت بوده و ارائه ابزار سیاستی یکسان جهت تأثیرگذاری مناسب بر تمام متغیرهای مورد نظر دشوار است. بنابراین با تأکید بر هدف رشد تولید حقیقی که عامل مهم و تأثیرگذار در اقتصاد است و سایر متغیرهای اقتصاد کلان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، می‌توان عنوان نمود که در کوتاه‌مدت که شامل 4 فصل می‌شود، کاهش مخارج عمومی و افزایش درآمدهای دولت منجر به کاهش تولید در پاسخ به واکنش منفی سرمایه‌گذاری و مصرف بخش خصوصی می‌شود و تورم کاهش می‌یابد. بنابراین در کوتاه‌مدت سیاست مناسب تحکیم مالی ترکیبی از سیاست کاهش مخارج و افزایش درآمد است و به طور مشخص سیاست کاهش مخارج جاری و افزایش مالیات بر واردات است. در میان‌مدت و بلندمدت که به ترتیب شامل 8 و 16 فصل می‌باشد رشد تولید حقیقی نسبت به سیاست کاهش مخارج کل واکنش مثبتی از خود نشان می‌دهد و کاهش مخارج جاری و مخارج امور اجتماعی دولت به عنوان ابزار تحکیم مالی معرفی می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent499
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه پیام نورfa_IR
dc.publisherPayame Noor University, Iran.en_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادیfa_IR
dc.relation.ispartofQuarterly Journal of Economic Growth and Development Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30473/egdr.2018.4391
dc.subjectتحکیم مالیfa_IR
dc.subjectاتورگرسیون برداری عامل افزودهfa_IR
dc.subjectتوابع واکنش آنیfa_IR
dc.subjectرشد تولید حقیقیfa_IR
dc.subjectرشد اقتصادیfa_IR
dc.titleاثرات سیاست تحکیم مالی بر متغیرهای مهم اقتصاد کلان ایران با تأکید بر رشد تولید: رویکرد FAVARfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeفصلنامه پژوهش های رشد توسعه اقتصادیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، مازندران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، مازندران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری اقتصاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، مازندران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue33
dc.citation.spage15
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد