بررسی اثر عقدهای بانکداری اسلامی بر نرخ بیکاری در ایران

Abstract

در نظام بانکداری اسلامی (بانکداری بدون ربا) توزیع منابع به‌وسیله عقدهای اسلامی صورت می‌گیرد. به‌وسیله این عقدها بانک‌ها تسهیلات مورد نیاز مشتریان را در چارچوب قراردادهای اسلامی تنظیم کرده و در اختیار آنها قرار می‌دهند. هدف اصلی مقاله پیش ‌رو بررسی اثر عقدهای اسلامی بر نرخ بیکاری در اقتصاد ایران است. برای این منظور از داده‌های فصلی سال‌های 1379 ـ 1392 با به‌کارگیری روش آزمون کرانه‌ها و خود رگرسیون با وقفه‌های توزیعی (ARDL) استفاده شده است. نتیجه‌های تحقیق نشان می‌دهد که در بین عقدهای اسلامی، فقط نرخ رشد مانده تسهیلات مبادله‌ای اثر منفی بر نرخ بیکاری دارد. به عبارت دیگر با افزایش تسهیلات مبادله‌ای، نرخ بیکاری در اقتصاد ایران کاهش می‌یابد؛ در حالی‌که نرخ رشد مانده تسهیلات مشارکتی و تسهیلات قرض‌الحسنه اثر مثبت بر نرخ بیکاری دارند. ضریب تصحیح خطای برآوردشده مدل نشان می‌دهد که 36 درصد از عدم تعادل در نرخ بیکاری در دوره بعد تعدیل می‌شود.