مقایسه وضعیت زادآوری در توده های جنگلی کمتردست خورده و تخریب یافته بلوط استان کردستان

Abstract

جنگل¬های غرب ایران از نظر حفاظتی، اقتصادی و اجتماعی، تفرجگاهی و ذخایر آب زیر زمینی از ارزش بسیار بالایی برخوردارند. این جنگل¬ها عمدتا تخریب شده و به صورت شاخه¬زاد درآمده¬اند. در عین حال رویشگاه¬های محدودی هم وجود دارند که کمتر مورد تخریب یا بهره¬برداری قرار گرفته¬اند. هدف از این تحقیق، مقایسه وضعیت زادآوری در توده های تخریب شده و کمتر تخریب یافته است. بدین منظور، چهار محدوده جنگلی واقع در شهرستان مریوان به عنوان مناطق «کمتر تخریب یافته» و در مجاور آنها، مناطقی تقریبا مشابه با منطقه مورد مطالعه، به عنوان مناطق «تخریب شده» انتخاب و باهم مقایسه شدند. آماربرداری به روش منظم-تصادفی (سیستماتیک) با ابعاد شبکه 25×25 متر و قطعات نمونه دایره¬ای شکل به مساحت 100 متر مربع برای اندازه¬گیری مشخصه¬های موردنظر انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات، برای مقایسه اختلاف بین میانگین آماره¬های موردنظر از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که بین میانگین فراوانی زادآوری در مناطق «کمتردست¬خورده» و«تخریب شده» در سطح 05/0 اختلاف معنی داری‌ وجود دارد. نتایج بدست آمده همچنین بیانگر آن است که در مناطق کمتر دست خورده، امکان استقرار زادآوری و در نتیجه توسعه و اصلاح توده¬ها، با سهولت بیشتری قابل دستیابی است.