• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله تولید گیاهان زراعی
    • دوره 11, شماره 3
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله تولید گیاهان زراعی
    • دوره 11, شماره 3
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی برهمکنش تلقیح کودهای بیولوژیک و نیتروژن بر رشد و عملکرد سویا تحت شرایط کنترل و عدم کنترل علف‌هرز

    (ندگان)پدیدآور
    پارسا, بهرامعباس دخت, حمیدغلامی, احمدفرجی, ابوالفضل
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    935.8کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    سابقه و هدف تلقیح گیاهان زراعی با قارچ مایکوریزا و باکتری‌های محرک رشد به‌دلیل فوائد زیاد (از جمله افزایش سطح ریشه و تثبیت نیتروژن) باعث افزایش رشد می‌شوند، همچنین نیتروژن به‌دلیل نقش اساسی که در رشد و نمو گیاه زراعی دارد به‌طور مستقیم باعث افزایش عملکرد دانه در گیاهان زراعی می‌شود. از طرف دیگر افزایش رقابت بین گیاه زراعی و علف هرز و کاهش دسترسی گیاه زراعی به منابع باعث کاهش عملکرد دانه می‌شود، بنابراین این آزمایش با هدف بررسی برهمکنش تلقیح قارچ مایکوریزا، رایزوبیوم و کاربرد کود نیتروژنه بر خصوصیات سویا در شرایط وجین و عدم وجین علف هرز انجام شد. مواد و روش‌ها این آزمایش در سال 1395 در شهرستان علی‌آباد کتول انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1- مبارزه با علف‌های هرز در دو سطح کنترل کامل علف‌های هرز و عدم کنترل، 2- کاربرد کود بیولوژیک در چهار سطح عدم مصرف (شاهد)، تلقیح بذرها با باکتری Bradyrhizobium japonicum، تلقیح بذرها با قارچ مایکوریزا گونه Glomus mosseae و تلقیح همزمان با مایکوریزا و رایزوبیوم و 3- کاربرد کود نیتروژن (خالص) از منبع کود اوره در سه سطح صفر (شاهد)، 25 و 50 کیلوگرم در هکتار بود. یافته‌ها نتایج این آزمایش نشان داد اثر کود بیولوژیک و اثر متقابل علف‌هرز و کود شیمیایی بر حداکثر شاخص سطح برگ سویا معنی-دار بود. بدین صورت که با افزایش کاربرد کود نیتروژن در حالت وجین و عدم وجین علف‌های هرز حداکثر شاخص سطح برگ افزایش پیدا کرد، اما این افزایش در هنگام وجین علف‌های هرز بیشتر بود. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد، اثر کود بیولوژیک، کود نیتروژنه و وجین علف‌های هرز بر اجزای عملکرد و عملکرد دانه سویا معنی‌دار بود، به‌طوری‌که با افزایش کاربرد کود نیتروژنه، تلقیح با کود بیولوژیک و وجین علف‌های هرز تعداد غلاف در بوته، وزن صد دانه و تعداد دانه در بوته افزایش پیدا کرد. عملکرد دانه با وجین علف‌های هرز 2/22 درصد افزایش پیدا کرد و با کاربرد 50 کیلوگرم نیتروژن خالص 3/16 درصد به عملکرد دانه نسبت به حالت شاهد اضافه شد. تلقیح با قارچ مایکوریزا و رایزوبیوم نیز به‌ترتیب باعث افزایش 6/8 و 2/13 درصدی عملکرد دانه نسبت به حالت شاهد شدند. نتیجه‌گیری به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد بهبود شرایط رشد برای گیاه سویا (وجین علف هرز و کاربرد کود نیتروژن و بیولوژیک) باعث می‌شود سطح برگ و تجمع ماده خشک در طی فصل رشد افزایش یابد. این افزایش در سطح برگ و تجمع ماده خشک باعث افزایش در اجزای عملکرد سویا شده و در نهایت عملکرد دانه را افزایش داد.
    کلید واژگان
    سویا
    وجین
    کود اوره
    اجزای عملکرد دانه
    حداکثر سطح برگ
    اکولوژی گیاهان زراعی

    شماره نشریه
    3
    تاریخ نشر
    2018-11-22
    1397-09-01
    ناشر
    دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و انجمن زراعت و اصلاح نباتات ایران
    سازمان پدید آورنده
    دانشگاه صنعتی شاهرود
    دانشگاه صنعتی شاهرود
    دانشگاه صنعتی شاهرود
    معاون پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

    شاپا
    2008-739X
    2008-7403
    URI
    https://dx.doi.org/10.22069/ejcp.2019.14853.2113
    http://ejcp.gau.ac.ir/article_4418.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/384546

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب