بررسی کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و سویا [) Merr..Glycine max ( L] در تاریخ‏های مختلف کاشت

Abstract

کشت مخلوط می‏تواند به‌عنوان یکی از راه‌های افزایش عملکرد و پایداری تولید در واحد سطح مطرح باشد. به‌‌منظور بررسی کشت مخلوط ذرت و سویا در تاریخ‌های مختلف کاشت، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری طی سال‌های 1384 و 1385 به اجرا درآمد. آزمایش در قالب اسپلیت پلات با دو فاکتور بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو سال و در چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول تاریخ کاشت (A) در سه سطح [1 a(اول اردیبهشت)، a2 (15اردیبهشت)، 3 a (30 اردیبهشت)] و فاکتور دوم نسبت‌های کاشت (B) در پنج سطح [b1 (8 ردیف ذرت)، b2(2ردیف سویا + 2 ردیف سویا)، b3 (3 ردیف سویا+ 2 ردیف ذرت+ 3 ردیف سویا)،b4 (3 ردیف ذرت+ 2 ردیف سویا + 3 دیف ذرت) و b5 (8 ردیف سویا)] بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد، تعداد دانه در مترمربع، تعداد دانه در گیاه، تعداد دانه در بلال و بیشترین وزن خشک چوب بلال در ذرت در تاریخ 15 اردیبهشت، در تیمار b3 و در سال دوم بود. با افزایش ردیف‌های کاشت ذرت و کاهش ردیف‌های کاشت سویا مقدار محصول، تعداد دانه در گیاه و تعداد دانه در متر مربع، در ذرت افزایش و در سویا کاهش یافت. بیشترین نسبت برابری زمین (LER) در کشت مخلوط و در تیمار b3 با مقدار 37/1 بود که نشان دهنده سودمندی کشت مخلوط است.