ارزیابی اثرات بلندمدت فرسایش بر پتانسیل باروری خاک در حوضه کوهین استان قزوین

Abstract

حفظ باروری خاک یکی از عوامل کلیدی در کشاورزی پایدار به‌شمار می‌رود. فرسایش خاک در بلند مدت باعث کاهش باروری خاک می‌گردد. لذا به‌منظور پایداری تولیدات کشاورزی، تعیین فرسایش قابل قبول ضرورت دارد. در این پژوهش اثرات بلند مدت فرسایش بر باروری خاک در حوضه نمونه کوهین ارزیابی گردید. برای پیش بینی تغییرات باروری خاک ناشی از فرسایش در بلند مدت از شاخص باروری خاک استفاده شد. مقدار ماده آلی و ظرفیت نگهداری آب با افزایش عمق خاک بطور قابل توجهی کاهش پیدا کردند و بنابراین بیشترین تاثیر را بر شاخص باروری داشتند. مقدار میانگین سالانه فرسایش در حوضه با استفاده از روش سزیم، حدود 44 تن بر هکتار در سال برآورد شد. نتایج نشان داد با این مقدار فرسایش، باروری خاک سالانه 2% کاهش می‌یابد. با در نظر گرفتن 5% افت باروری خاک در برنامه زمانی 100 سال به عنوان حد استاندارد، فرسایش قابل تحمل بین سه تا شش تن بر هکتار در سال بدست آمد.